مواجهه فضانوردان کرو، 2 با شفق قطبی
به گزارش وبلاگ حامد، فضانوردان حاضر در ماموریت کرو-2(Crew-2) که صبح روز گذشته پس از اقامت 199 روزه در ایستگاه فضایی بین المللی به زمین بازگشتند، در راستا برگشت به خانه به یک شفق چشمگیر روبرو شدند تا هیجان سفرشان دو چندان گردد.
فضانوردان ماموریت کرو-2 که از ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) سوار بر فضاپیمای کرو دراگون اندیوور(Crew Dragon Endeavor) روز گذشته پس از 199 روز اقامت در فضا به زمین بازگشتند، در حالی که به سمت خلیج مکزیک در سواحل فلوریدا پرواز می کردند با آنچه به عنوان قوی ترین شفق قطبی در کل ماموریت توصیف می نمایند، روبرو شدند.
این شفق به علت افزایش اخیر فعالیت خورشید پدید آمده است، چرا که به اوج چرخه 11 ساله خورشید که طی آن میدان مغناطیسی این ستاره کاملاً جابجا می گردد و منجر به افزایش شراره های خورشیدی می گردد، نزدیک می شویم.
ناسا در بیانیه مطبوعاتی خود شرح داد که ماموریت کرو-2 رکورد طولانی ترین پرواز فضایی به وسیله یک فضاپیمای سرنشین دار متعلق به ایالات متحده را به نام خود ثبت نموده است. خدمه این ماموریت شامل شین کیمبرو و مگان مک آرتور فضانوردان ناسا، آکی هیکو هوشیده فضانورد سازمان اکتشافات هوافضای ژاپن و توماس پسکه فضانورد آژانس فضایی اروپا در تاریخ 23 آوریل به فضا پرتاب شدند و در مجموع 199 روز را در فضا گذراندند و به سلامت به زمین بازگشتند.
پسکه در کنار انتشار تصویری از این شفق قطبی که از فضا گرفته است در توییتر نوشت: ما با قوی ترین شفق قطبی که در کل مأموریت شاهد آن بودیم، بر فراز آمریکای شمالی و کانادا روبرو شدیم که شراره های شگفت انگیز آن تا بالاتر از مدار زمین رفته بود و ما درست بالای مرکز این حلقه پرواز می کردیم و امواج سریع و اشعه ها سراسر محیط را فرا گرفته بود.
اما شفق قطبی چگونه شکل می گیرد و آیا برای فضانوردان خطرناک است؟ فضانوردان مکررا شفق های قطبی را از ایستگاه فضایی بین المللی می بینند، اگرچه شفقِ دیروزی به ویژه به علت شدت آن و این واقعیت که فضانوردان ماموریت کرو-2 قبل از ورود مجدد به جو زمین در کپسول فضایی آن را دیدند، بسیار چشمگیر بود.
این شفق قطبی خاص ناشی از چندین پرتاب جرم از تاج خورشید بود که به وسیله خورشید در هفته گذشته ساطع شد. یکی از این انفجارهای پلاسمای مغناطیسی شده با پلاسمای دیگری برخورد کرد و با آن ادغام شد و با نزدیک شدن به زمین، آن را وحشی کرد. این برخورد منجر به یک انفجار بسیار قوی پلاسمایی شد که در نتیجه آن شفق های شمالی تماشایی به وسیله فضانوردان کرو-2 مشاهده شد.
شفق های قطبی در اثر طوفان های مغناطیسی و خورشیدی یا ذرات پلاسمای مغناطیسی خورشید که با میدان مغناطیسی زمین واکنش می دهند، ایجاد می شوند. شفق قطبی هیچ خطر واقعی برای فضانوردانی که بر فراز زمین پرواز می کردند، نداشت، اگرچه خطر بالقوه قرار گرفتن در معرض تشعشع بالا وجود دارد که تا حدی به وسیله محافظ تشعشع کپسول کرو دراگون کاهش می یابد.
استادیار دانشگاه کالیفرنیا نیز اخیراً هشدار داد که ما اطلاعات کمی در خصوص تأثیرات قوی ترین انواع طوفان های خورشیدی داریم و آنها پتانسیل این را دارند که اینترنت جهانی را از بین ببرند. به عنوان مثال، در سال 1989 یک طوفان خورشیدی شبکه برق رسانی بیش از شش میلیون نفر را به مدت 9 ساعت در کبِک کانادا و اطراف آن قطع کرد.
با تمام این اوصاف، این شفق قطبی برای مأموریت کرو-2 تبدیل به حُسن ختامی خیره نماینده برای رکوردشکنی این ماموریت بود.،ایسنا
منبع: ایران آنلاین