رشد 33درصدی مشترکان در امسال - وبلاگ حامد

به گزارش وبلاگ حامد، شرکت خدمات ارتباطی رایتل وابسته به سازمان تامین اجتماعی، سومین اپراتور سراسری تلفن همراه است. ورود این اپراتور تلفن همراه به بازار با وجود دو اپراتور همراه اول و ایرانسل از همان ابتدا موفقیت را با ابهاماتی روبرو نموده و ترس از زیان دهی همیشه مطرح بوده است. در نهایت این رخ داد و شرکت رایتل با زیان انباشته 2 هزار میلیارد تومانی روبرو شد.

با وجود این در 11 آبان ماه سال 98 و با تغییرات مدیریتی شاهد وعده هایی برای تغییر شرایط بودیم. از آنجا که یاسر رضاخواه، مدیریت عامل وقت، با بیان اینکه با تکیه بر ایده ها و خلاقیت های نیروی انسانی کارآمد، راه حلهای برون رفت از فضای فعلی طراحی می شود و این اپراتور با سرعت به روزهای اوج خود باز می شود، گفته بود: سال آینده را با افزایش عایدی رایتل و رضایتمندی مشتری پیش خواهیم برد. اکنون این قول ها و وعده ها عملیاتی شده و ورق برای این شرکت برگشته است، به گونه ای که ظرف یک سال، زیان انباشته به هزار میلیارد تومان رسید و پیش بینی می شود با ادامه این شرایط، تا ابتدای سال آینده این زیان به صفر برسد. البته این روزها عمده ترین اخبار در خصوص این اپراتور موضوع اشتراک گذاری زیرساخت ها با دو اپراتور دیگر تلفن همراه، پیشرفت چشمگیر این اپراتور و در نهایت ورود به بورس این شرکت است.

رضاخواه با بیان این مطلب که به طور کلی باندهای فرکانسی مخصوصی مانند باندهای 900، 1600، ،1800 2100 و 2600 در اختیار اپراتورها قرار می گیرد و امروز هم باند 3500 مگا هرتز برای 5G در حال راه اندازی است، اضافه کرد: هر اپراتوری که برای گرفتن پروانه اقدام می نماید، حجمی از باندهای مختلف را در اختیار می گیرد که اپراتور باید متناظر با این باندها، تجهیزات لازم را خریداری نموده و کسب و کار را آغاز کند. بنابراین فرکانس محدود بوده و در اختیار سازمان تنظیم مقررات و وزارت ارتباطات است.

وی اضافه کرد: چنانچه کشوری از فرکانس به درستی استفاده نکند یا خالی بماند، بعد از مدتی با افزایش حجم ترافیک، ظرفیت های کشور دچار مشکل می شود. در کشور هم ابتدا ایرانسل و همراه اول فرکانس هایی را دریافت کردند و تجهیزات لازم را از شرکت هایی مانند اریکسون، نوکیا، زیمنس و ... تهیه کردند، اما به علت اینکه آغاز فعالیت اپراتور رایتل با دور اول تحریم های ظالمانه آمریکا همزمان شد، در خرید تجهیزات دچار مشکل شد. در واقع همراه اول و ایرانسل با همه وندورها کار می کردند اما رایتل فقط محدود به دو وندور چینی شد. از طرفی افزایش قیمت دلار هم باعث شد، سرمایه ها برای تامین زیرساخت جوابگو نباشد. بنابراین توسعه مورد نظر اتفاق نیفتاد. به طور نمونه در حالی که همراه اول 30 هزار سایت مخابراتی و ایرانسل 17 هزار نصب نموده، اما رایتل با توجه به شرایط مذکور نتوانست 10هزار سایت برنامه ریزی شده خود را راه اندازی کند و فقط این مقدار به 4 هزار واحد رسیده است. نکته حائز اهمیت این است که فرکانس و تجهیزات مکمل هم هستند. یعنی اگر فرکانس بیشتری بهره ببرید، با تجهیزات کمتر می توانید همان مقدار را مدیریت و کنترل کنید و چنانچه ریزفرکانس کمتری مصرف شود، نیازمند تجهیزات بیشتر هستید. در این شرایط رایتل دو راه حل پیش رو داشت، یا استفاده ننموده و دارایی های کشور بدون استفاده بماند یا اینکه با اپراتورهای دیگر کشور تعامل کند تا با استفاده از ترکیب تجهیزات و فرکانس های بیشتر، ظرفیت ایجاد شده را در اختیار مشترکان رایتل قرار دهد.

رضاخواه با اشاره به اینکه همکاری اپراتورها در جهان سابقه ای طولانی دارد، ادامه داد: در جهان این نوع همکاری کاملا متداول است و بیشتر اهداف اقتصادی دارد. بنابراین اگر اپراتوری از نظر اقتصادی توجیه ندارد، از فرکانس های اپراتور دیگر استفاده می نماید. در کشور ما هم قوانینی وجود دارد که از جمله می توان به مصوبه 245 کمیته تنظیم مقررات به نام تجارت ثانویه طیف اشاره نمود که ناظر بر اجاره فرکانس است. علاوه بر این سازمان تنظیم مقررات برای فرکانس های به اشتراک گذاشته شده در ابتدای هر سال، قراردادی با پروانه بهره برداری موقت یکساله برای اپراتور طرف قرارداد رایتل صادر می نماید. بنابراین تمام مراحل این تعامل شفاف، در چارچوب قوانین و با نظارت و تایید سازمان تنظیم مقررات است.

مدیر عامل رایتل ادامه داد: در گزارش های اقتصادی که روی کدال منتشر شده است، از کل عایدی شرکت در سال 1399، 24 درصد عایدی ناشی از اجاره فرکانس بوده و سایر عایدیها ناشی از عایدی عملیاتی مانند فروش دیتا، پیامک و... بوده است. از طرف دیگر در شش ماه ابتدای سال 1400 نسبت به مدت مشابه سال قبل عایدی سرویس های اصلی شرکت 40درصد رشد نموده، این در حالی است که عایدی اجاره فرکانس 18درصد رشد را نشان می دهد و اگر دو، سه سال دیگر این شرایط ادامه پیدا کند، وابستگی عایدیها به زیر 10درصد می رسد. وی در ادامه به تشریح سایر برنامه های شرکت پرداخت و گفت: در دو سال گذشته چند اقدام اساسی را در دستور کار قرار دادیم. نکته اول به علت اینکه سایت های ما در کل کشور پراکنده بود و حتی سایت هایی داشتیم که هزینه اجاره را هم نمی توانست تامین کند، با انعقاد قرارداد با اپراتورهای دیگر، مشترکی که به این سایت وصل بود، همین سرویس را از شبکه های اپراتور رقیب دریافت می کرد. ضمن اینکه سایت های مذکور ما 3G بودند اما با استفاده از اپراتورهای دیگر مشترکان اینترنت 4G را نیز دریافت می نمایند.

اقدام مهم دیگر اینکه سایت ها را در نقاطی قرار دادیم که ترافیک شبکه و تعداد مشترک بالا بود. بنابراین با اقدام مذکور عایدی که قبلا از همان سایت یک میلیون تومان بود، به 60 میلیون تومان رسیده است. از این رو طرح جابه جایی سایت های کم عایدی بسیار مهم بوده است. علاوه بر این، از منافع اقتصادی حاصل از این پروژه در توسعه زیرساخت ها نیز استفاده نموده ایم و امروز 600 سایت در سطح تهران اینترنت نسل 5/4G ارائه می نمایند. توسعه زیرساخت ها و استفاده از نسل های تازه ارتباطی باعث شد تا ترافیک از 400 ترابایت در مهر 98 به 1200 ترابایت در مهر 1400 برسد و این اتفاق باعث شد سهم اپراتور رایتل از 3درصد جمعیت مشترکان کشور به 4درصد رسیده و مقدار مشترکان ما 33درصد رشد داشته باشد. البته این مقدار رشد به نسبت بازاری که رقیبان قدرتمندی داریم، حائز اهمیت است.

رضاخواه در خصوص تعرفه های رایتل گفت: کاهش تعرفه قطعا سهم اپراتور را از بازار افزایش می دهد. اپراتورهای سوم مانند رایتل سعی می نمایند برنده مسابقه قیمت در بین اپراتورها باشند و این کار با مدیریت هزینه انجام می شود. به طور مثال ما دیگر تبلیغ تلویزیونی نداریم و هزینه چند صد میلیاردی را کنار گذاشته ایم و این مبلغ را در توسعه شبکه و زیرساخت ها هزینه نموده ایم، به همین علت، قادر خواهیم بود با تعرفه کمتر ادامه راستا دهیم و ان شاءالله با رشد عایدی رایتل و اقتصادی شدن استفاده از ظرفیت صدا و سیما برای رایتل بار دیگر شاهد حضور تبلیغات رایتل در فضای رسانه ملی خواهیم بود.

وی در ادامه گفت: یک گیگ دیتا در بازار جهانی نسبت به 5 سال پیش 10درصد مقرون به صرفه تر شده است اما در کشور ما چون ارزش پول ملی سقوط نموده و از طرفی هزینه های اپراتورها ارزی و عایدیها ریالی است، عایدی ارزی یک گیگ دیتا به کمتر از یک پنجم پنج سال پیش رسیده است. واقعیت این است که عایدیها کفاف هزینه ها را نمی دهد و امکان توسعه از شرکت ها سلب شده است. امروز در دوراهی قرار داریم که اگر تعرفه را افزایش دهیم، مردم گله مند می شوند و اگر این کار را نکنیم، فرسودگی تجهیزات کیفیت ارائه خدمات را تنزل می دهد که این موضوع نیز باعث نارضایتی خواهد شد. به نظر من برای حل این معما باید اپراتورها بیشتر از گذشته به سمت اشتراک زیرساخت رفته و سعی در بهینه کردن زیرساخت ها داشته باشند. در حقیقت، فضای کنونی و شرایط اقتصادی زمان خوبی برای رقابت میان اپراتورها نبوده و باید با کاهش هزینه ها این حوزه را نجات دهیم.