بشر حس بویایی اش را از دست می دهد! - وبلاگ حامد

به گزارش وبلاگ حامد، دانشمندان اخیراً بررسی را بر اساس استشمام دو گونه رایحه متفاوت به انجام رساندند که یافته های آن نشان می دهد که بشر ممکن است به تدریج حس بویایی خود را از دست بدهد.

به گزارش وبلاگ حامد، گیرنده های بویایی مواد شیمیایی موجود در هوا را شناسایی می کنند که در بینی ما نفوذ می کنند، اما گیرنده های بویایی از فردی به فرد دیگر بسیار فرق دارد. پیش از این، یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که هر دو نفر به طور میانه در بیش از 30 درصد از ژن های گیرنده بوی بد خود، تفاوت های عملکردی دارند. این یافته توضیح می داد که چرا برخی از افراد ممکن است بوی تند یا دلپذیری را درک کنند که شخص بعدی حتی نمی تواند آن را تشخیص دهد.

حالا یک مطالعه تازه که از طریق Bingjie Li از موسسه تغذیه و سلامت شانگ های رهبری شد، از 1000 چینی و 364 نفر از مردم نیویورک خواستند تا بویی از 10 رایحه، از جمله دو بو را که مردم اغلب آن ها را متفاوت درک می کنند یا اصلاً درک نمی کنند، یعنی یک نوع مشک مصنوعی به نام Galaxolide و یک مولکول کلیدی مرتبط با بوی بدن زیر بغل انسان، را ببویند. آنچه آن ها پیدا کردند، از یک فرضیه قدیمی حمایت می کند که حس بویایی انسان ممکن است در طول زمان به علت تغییرات در ژن هایی که گیرنده های بویایی ما را رمزگذاری می کنند، تحلیل رفته باشد.

محققان شدت و خوشایندی بو ها را در مقیاس 100 درجه ای ارزیابی کردند و تنوع ژنتیکی در ژن های بویایی شرکت کنندگان را بررسی کردند، به این امید که تغییرات مرتبط با نحوه درک مردم از رایحه ها را پیدا کنند. لی و همکارانش می نویسند: مقایسه این تنوع ادراکی با تنوع ژنتیکی به ما امکان می دهد تا نقش گیرنده های بویایی را شناسایی کنیم. بر همین اساس، تیم تحقیق دو گیرنده بوی تازه را شناسایی کردند؛ یکی که گالاکسولید یا بویی تمیز، شیرین و پودری که در بسیاری از عطر ها استفاده می شود را حس می کند و دیگری که ماده شیمیایی به نام 3M2H را تشخیص می دهد؛ یکی از حدود 120 ترکیبی که بوی بدن انسان را تشکیل می دهد.

جهش در ژن های کدکننده این گیرنده ها که بر اساس آن افراد رایحه ها را قوی تر یا با شدت کمتر درک کنند، تأثیر می گذارد، اما ژنتیک تنها بخش کوچکی از تفاوت را توضیح می دهد. لی و همکارانش، این دو تغییر ژنتیکی تازه و 27 جهش شناخته شده مرتبط با بو را بررسی کردند و سن تکاملی زمانی که هر جهش وارد ژنوم ما شد و اینکه آیا این تغییرات باعث می شود گیرنده های بوی انسان نسبت به بو ها کمتر یا بیشتر حساس شوند را مقایسه کردند. آن ها می نویسند: با خلاصه کردن تمام تغییرات ژنتیکی منتشر شده که با ادراک بو مرتبط است، دریافتیم افرادی که از لحاظ ژنتیکی، گیرنده های بویایی مشابهی با اجداد خود دارند، بو ها را شدیدتر درک می کنند. در واقع اجداد این افراد به نسبت دارای گیرنده های بویایی بیشتری از افراد مورد مطالعه هستند. این محققان می افزایند: اگرچه هدف پژوهش این مسئله نیست، اما یافته های ما نشان می دهد که مجموعه ژن بویایی پستانداران و مشخصاً انسان ها، در طول زمان تحلیل رفته است.

البته این ایده تازهی نیست، زیرا یک فرضه قدیمی وجود دارد که نشان می دهد با تبدیل شدن بینایی به حس غالب ما، انسان ها به مرور درحال از دست دادن حس بویایی خود هستند. تقویت کننده این نظریه این واقعیت است که انسان ها و برخی پستانداران دیگر، صد ها ژن بویایی کمتر از دیگر هم نوعان خود مثل موش ها دارند و این نشان می دهد حدود نیمی از ژن های بویایی که ما در اختیار داریم، دیگر عمل نمی کنند.

با این حال، این پیشنهاد که حس بویایی انسان در طول زمان به آرامی محو می شود، به شدت مورد مناقشه قرار گرفته است. محققان دیگر قبلاً این موضوع را مطرح کرده اند که حس بویایی ما آنقدر ها هم که فکر می کنیم بد نیست و به مطالعات تست بویایی اشاره می کنند که نشان می دهد حتی با وجود ژن های بویایی کمتر نسبت به حیوانات دیگر، توانایی تشخیص بوی انسان حتی از برخی حیوانات دیگر بهتر است. جان مک گان، عصب شناس دانشگاه راتگرز، در سال 2017 نوشت: مانند سایر پستانداران، انسان ها می توانند تعداد بی نظیری از بو ها را تشخیص دهند و حتی می توانند جهت های بویایی در فضای باز را دنبال کنند. وی اضافه کرد؛ آنچه مهم است، تعداد ژن های رمزکننده گیرنده های بو یا حتی تعداد نورون های انسان نیست، بلکه این است که چگونه برای حس بویایی ما کار می کنند.

آسیفه مجید روانشناس دانشگاه رادبود نیز در سال 2017 گفت: مطالعه معمولی [بویایی]بر شرکت کنندگان غربی متمرکز است، که در فرهنگی زندگی می کنند که بویایی در آن به طور خاص توضیح داده نشده است. در حالی که مردمان دیگر نقاط جهان به علت فرهنگی که دارند، در تشخیص بو و نامگذاری آن بهتر عمل می کنند. روی هم رفته هنوز میان دانشمندان اتفاق نظر جامعی در خصوص نظریه مشهور از دست رفتن تدریجی حس بویایی بشر وجود ندارد، اما بینگ جی لی و همکارانش باور دارند که دانش ژنتیک این فرضیه را تا حدود زیادی تأیید می کند. نتیجه این مطالعه در نشریه PLOS Genetics به چاپ رسیده است.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ حامد