اختلاف درون خانه و خشونت؛ دلایل عمده فرار دختران از خانه - وبلاگ حامد

به گزارش وبلاگ حامد، سال 1387 بود که دفتر امور آسیب دیدگان بهزیستی به منظور حمایت از دختران نیازمند حمایت های اجتماعی تا زمان استقلال و خودکفایی فرد یا بازگشت او به خانواده، خانه های سلامت را راه اندازی کرد. خانه های سلامت به مراکزی اطلاق می شوند که دختران در معرض آسیب اجتماعی و فاقد حمایت های خانوادگی و اجتماعی را تحت پوشش قرار می دهند، این خانه ها مختص به دختران در معرض آسیب اجتماعی هستند که بالای 18 سال هستند؛ دخترانی که به دلایل مختلف مانند نداشتن سرپرست مؤثر، بی خانمانی، دارابودن سرپرست های زندانی و یا زندگی در محله های پرآسیب، نیازمند حمایت های اجتماعی هستند.

به گزارش برنا، محمود علی گو، رئیس اورژانس اجتماعی کشور با اشاره به تعداد خانه های سلامت موجود در کشور گفت: حدود 31 خانه سلامت در سراسر کشور وجود دارد و دختران در معرض آسیبی که از طریق مداخله در درمان، اورژانس اجتماعی و نیروی انتظامی و با رأی دادگاه به بهزیستی معرفی می شوند، راهی این خانه ها می شوند و فعالیت های مددکاری برای بازگرداندن این دختران به خانواده هایشان آغاز می شود.

او اضافه نمود: تلاش هایی در خانه های سلامت برای بازگرداندن دختران فراری به خانواده انجام می شود و کارشناسان سعی می کنند با اقدامات مددکاری و روانشناختی دختر فراری را به خانواده برگردانند و مشکلاتی که دختر با پدر، مادر و سایر اقوام خود داشته، برطرف کنند به نحوی که شرایط بازگشت او به خانه فراهم شود.

در بسکمک از موارد خانواده ها با انجام مشاوره و مددکاری پس از جلسات فراوان و آماده سازی روحی و فکری، حاضر به پذیرش دختر می شوند، ولی در مواقعی که خانواده از پذیرفتن فرد امتناع کند، این دختران در خانه های سلامت می مانند و پس از چند سال به مراکز شبه خانواده فرستاده می شوند.

علی گو با اشاره به خدماتی که به این دختران ارائه می شود، بیان نمود: خدمات مددکاری و روانشناسی، نگهداری، حقوقی، روان پزشکی، آموزشی، مهارت های فنی وحرفه ای و آماده سازی شغلی و توانمندسازی از جمله خدماتی است که به این دختران یعنی دخترانی که در معرض آسیب های اجتماعی هستند به صورت شبانه روزی در خانه های سلامت ارائه می شود.

رئیس اورژانس اجتماعی کشور درباره نحوه شناسایی این دختران گفت: یکی از راه های شناسایی دختران فراری گشت اورژانس اجتماعی در محله های پرخطر است همچنین پلیس و کلانتری هم در این زمینه به ما کمک می کند ضمن اینکه گاهی مردم هم به ما گزارش می دهند و از این طریق دختران فراری را شناسایی و راهی خانه های سلامت می کنیم.

او ادامه داد: ظرفیت خانه های سلامت 10 نفر است و براساس مقررات آیین نامه ای و دستورالعمل سازمان بهزیستی دختران می توانند تا 6 ماه در این خانه ها اقامت کنند و سازمان تا زمانی که از امنیت خانوادگی و اجتماعی دختر مطمئن نشود، از رها کردن و بازگرداندن او به خانواده جلوگیری می کند البته این مدت 6 ماه دیگر هم قابل تمدید است و تا زمانی که اطمینان حاصل نشده که این دختران توانمند و خودکفا شده اند، از آن ها در خانه های سلامت نگهداری می شود.

رئیس اورژانس اجتماعی کشور در پاسخ به این سوال که برنامه سازمان بهزیستی برای توسعه خانه های سلامت چیست؟ گفت: حتما در حوزه آسیب های اجتماعی توسعه مراکز کمک کننده است، اما درحال حاضر توسعه رصد های اجتماعی به ما کمک کرده تا به صورت منطقه ای جامعه هدف خود ساماندهی کنیم و فقط مواردی که حاد است و فرد نیاز به خدمات و مراقبت بیشتر دارد را به خانه های سلامت ارجاع دهیم.

علی گو در پاسخ به این سوال که چقدر از این دختران مورد تعرض جنسی قرار می گیرند؟ بیان نمود: اگر دفعه اول باشد که دختر از خانه فرار می کند و هیچ نوع ارتباط جنسی هم نداشته باشد به خانه های سلامت فرستاده می شود، اما دخترانی که ارتباطات جنسی داشته اند به مراکز بازپروری و مراکز مربوط به زنان آسیب دیده ارجاع داده می شوند.

او در پاسخ به این سوال که عمده دلایل فرار دختران از خانه چیست؟ گفت: بررسی های ما نشان می دهد دختران به دو دلیل عمده از خانه فرار می کنند؛ یکی ناسازگاری و اختلاف درون خانه است و دیگری خشونت علیه دختران که باعث می شود دختری تصمیم بگیرد از خانه خود فرار کند.

علی گو با اشاره به میانگین سن دختران فراری بیان نمود: اینکه سن دختران فراری قبلا چقدر بوده و الان به چه عددی رسیده بستگی به شرایط اجتماعی جامعه دارد، اما به طورکلی جامعه هدف ما دختران فراری بالای 18 سال است که با شرایطی که نام کردم به خانه ها سلامت یا مراکز بازپروری ارجاع داده می شوند.

رئیس اورژانس اجتماعی کشور با تاکید بر اینکه قدرت شناسایی پسر های فراری کمتر از دخترهاست، گفت: ما در جامعه پسر های فراری هم داریم، اما نمی توان گفت تعداد آن ها بیشتر از دختران فراری ست ضمن اینکه اندازه شناسایی این پسر ها کمتر است و درصورت شناسایی به مراکز آسیب های اجتماعی ارجاع داده می شوند و اگر سن آن ها کمتر از 18 سال باشد به مراکز شبه خانواده سازمان بهزیستی می فرایند.