تئاتر دارای کارکرد استراتژیک است - وبلاگ حامد

به گزارش وبلاگ حامد(ایبنا)، به نقل از روابط عمومی دانشگاه سوره ششمین نشست از فصل دوم نشست های دوشنبه های نقد کتاب سوره با موضوع نقد کتاب ارتباطات تئاتر نوشته شهرام گیل آبادی به تلاش دانشکده هنر دانشگاه سوره و با همکاری دانشکده فرهنگ و ارتباطات و معاونت پژوهشی دانشگاه، با حضور شهرام گیل آبادی نویسنده این کتاب، امیدعلی مسعودی به عنوان منتقد و فرزاد معافی غفاری در جایگاه دبیر نشست، دوشنبه (6 دی ماه) در سامانه آموزش مجازی دانشگاه سوره برگزار گردید.

در ابتدای جلسه، فرزاد معافی غفاری ضمن عرض خیر مقدم به استادان و دانشجویان، کتاب ارتباطات تئاتر را معرفی کرد و به ارائه شرح حال از مؤلف این کتاب، شهرام گیل آبادی و منتقد این جلسه، امیدعلی مسعودی پرداخت.

سپس، شهرام گیل آبادی در شروع سخنان خود گفت: از سال 1960 به نوعی رویکرد تئاتر به سمت فضا رفت تا کارکرد رسانه ای داشته باشد. تئاتر نیز، فرم های متعدد و متکثری دارد که دارای کارکردهای متفاوتی است.

شهرام گیل آبادی عنوان نمود: در فلسفه شبکه ای همه چیز تحت تأثیر و شکل یافته شبکه های مختلف است.

تئاتر دارای کارکرد استراتژیک است و برای بیان رخدادهای روز با توجه به زاویه دید معنایی که هر شخصی از زاویه دید خود می تواند روایتی را خلق کند. در این فلسفه شبکه ای یا دنیا سوپر تکنولوژی که ارتباطات نقش اصلی و اساسی دارد، تئاتر کارکردهای خود را توسعه می دهد و از مکان فاصله گرفته و به فضاهای متعدد منتقل می گردد.

وی ادامه داد: در این فضای متعدد، ارتباطات خود را وسیع تر می نماید و هر چه وابستگی به مکان کم می گردد، به فضا و توسعه ارتباطات و ارتباطات توسعه در موقعیت معین یاری می نماید. بعلاوه، در ادامه مطالب این کتاب؛ به خلق فضاهای تازه به وسیله تئاتر می رسیم. خلق فضاهای تازه منتج به ایجاد تئاترهای مستند می گردد. تئاترهای مستندی که اساساً ارتباط محور و رویدادمحور بوده و رویدادها و رخدادها را به شکلی مستند، برای تعریف میدان های ارتباطی نو که هم توسعه ارتباطات در آن ها وجود دارد و هم ارتباطات توسعه، درون خود طرح می نماید.

گیل آبادی اذعان کرد: در هر حال، ما احتیاج به بین رشته ای هایی داریم که این بین رشته ای ها شش اصل و دریچه شناختی را درون خود تعریف می نمایند. این دریچه های شناختی شامل، دریچه شناخت حسی، احساسی، عاطفی، منطقی، فلسفی و تمثیلی است که تمام این موارد هنگامی که گرد هم می آیند، یک ارتباط مؤثر را تعریف می نمایند.

وی در این باره اضافه نمود: این ارتباط مؤثر در سیستم تبدیل به ارتباطات یک اثر می گردد که در این زمان و موقعیت، کارگردانان باید زنجیره ارتباطی را به وجود آورند که یک سیستم است. سیستم یعنی نظام به هم پیوسته که همه اجزاء برای رسیدن به یک هدف معین با یکدیگر کنش و واکنش دارند.

گیل آبادی خاطر نشان کرد: سعی من بر این بود که در این کتاب، چنین موضوعی را به عنوان مقدمه آنالیز کنم و این مقدمه ای بر ارتباطات تئاتر، به مرور زمان بتواند شکلی را پیدا کند که این شکل کتاب بعدی را در پی آورد که کتاب بعدی ارتباطات تئاتر است. این در حالی است که کتاب مورد نقد، مقدمه ای بر ارتباطات تئاتر است.

شهرام گیل آبادی با اشاره به این که این کتاب حاوی چهار فصل بوده گفت: در این کتاب سعی شده تا مفاهیم پایه ای را به شکلی سبک تر از کتاب های حوزه ارتباطات ارائه کند و به تعاریف و ترکیب واژه ها با ترکیب تئاتر پرداخته است. این کتاب آینده پژوهی را به نوعی از فضای مدل های ارتباطی طرح می نماید و آنالیز می نماید که تئاتر به کدام سمت باید حرکت کند؛ اما این موضوع به شکل خلاصه در این کتاب مطرح شده است و شرحات مفصل آن در کتاب بعدی ارائه خواهد شد.

در ادامه جلسه، امیدعلی مسعودی با ذکر این نکته که ویژگی مثبت کتاب، نمایه داشتن آن است گفت: عنوان کتاب ارتباطات تئاتر است و پس از آن گفته شده مقدمه ای بر ارتباطات تئاتر، در این قسمت نوعی تکرار وجود دارد. بعلاوه، کتاب چهار فصل دارد و فصل نخست آن مقاله علمی است، در صفحه سیزدهم، چندین منبع آورده شده که به صورت ترجمه بوده است و در میان این همه نقل قول باید توصیف نیز در آن وجود داشت و مقایسه نیز صورت می گرفت. علاوه بر آن، در قسمتی از متن نوشته شده تئاتر مشارکتی و سپس به تئاتر شورایی اشاره شده است، در این زمینه باید تفکیک و شرح صورت می گرفت تا برطرف ابهام گردد.

مسعودی مطرح نمود: در بیست و هشتمین صفحه کتاب، تقابل دو دیدگاه مطرح شده و بهتر است مؤلف در این زمینه مطرح کند که خود هوادار کدام دیدگاه است. گفتنی است که بعضی کلمات و افعال تکراری بوده است و باید حذف به قرینه انجام گردد.

وی افزود: در روش APA زمانی که منابع آورده می گردد، در قسمت منابع نیز شیوه ارجاع دهی صحیح در دو مورد رعایت نشده است.

امیدعلی مسعودی در مورد فصل دوم کتاب خاطر نشان کرد: در فصل دوم کتاب مقاله ای وجود ندارد و البته ایده های بسیار خوبی درباره تئاتر و فراتئاتر مطرح شده است. در تعریف ارتباطات، توجه بیش از حدی به زبان شده و ارتباطات غیرکلامی نیز مورد بی توجهی قرار گرفته است. بعلاوه، بر خلاف فصل اول، بیشتر منابع ذکر نشده است.

وی ادامه داد: در قسمتی از متن، به بحث سوپرتکنولوژی پرداخته شده که مؤلف خود به این بحث مطلع است؛ اما بهتر بود برای فهم دانشجویان، موضوع سوپرتکنولوژی نیز شرح و تشریح داده می شد، بعضی مفاهیم، عبارات و اصطلاحات احتیاج به ترجمه دقیق تر دارند.

امیدعلی مسعودی درباره بخش مقدمه این کتاب یادآور شد: این کتاب به سبب این که مقدمه کتاب های دیگر است؛ باید به شکل فرهنگ لغت، بعضی اصطلاحات برای فهم و درک بیشتر شرح داده گردد. بعلاوه، می توان گفت که در فصل نخست امکان ارائه ادعا نیز وجود داشت.

در سرانجام جلسه، فرزاد معافی غفاری نکاتی را به عنوان بخش سرانجامی مطرح نمود و در انتهای جلسه نیز، به تمامی سؤالات علاقه مندان در این حوزه پاسخ داده شد.